E. du Perron (1899-1940) was overal een vreemdeling. In zijn geboorteland Nederlands-Indië voelde hij zich Hollander en vijand van de Hollanders. In Europa bleef hij als ‘Indiese jongen’ ontheemd. Hij was altijd op reis of bezig te verhuizen. Thuis was hij alleen in de literatuur en in zijn schrijverschap, waaraan hij zich met grote ijver heeft gewijd. Naast de belangrijke en zeer onconventionele roman Het land van herkomst, schreef hij ook een prachtige biografie van Multatuli.
Maar Du Perron excelleerde toch vooral in het persoonlijke, zeer persoonlijke, essay, waarin hij de literatuur direct te lijf ging. Aan de politiek, waarvan hij eigenlijk niets moest hebben, kon hij zich in de jaren dertig niet onttrekken. Hij nam stelling tegen het fascisme, zonder zich overigens bij enige politieke groepering aan te sluiten. Du Perron stierf op 14 mei 1940, de dag dat het Nederlandse leger de strijd tegen Nazi-Duitsland opgaf en Ter Braak zelfmoord pleegde. E. du Perron, een korte biografie geeft een beknopt en helder beeld van leven en werk van deze invloedrijke schrijver.
Uitgever: SDU